ಆಕರ:
- Katherine D. Zink1 & Daniel E. Lieberman1,Impact of meat and Lower Palaeolithic food processing techniques on chewing in humans ; doi:10.1038/nature16990, Nature published online 9.3.2016
- Anon., Food Processing, Nature, Vol. 531, Pp 139, 10.3.2016
- Sujatha Gupta, Clever Eating, Nature, Vol. 532, Pp S12-S13, 3.3.2016
ಟಿಪ್ಪಣಿ:
ಪ್ರಕಟಿತ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳಾವಕಾಶವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸಂಪಾದಕರು ಒಂದು ಪ್ಯಾರಾವನ್ನು ತೆಗೆದು ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ. ಇದು “80 ಕಿಲೋ ಭಾರ ಹೇರಿದಷ್ಟು ಬಲ..” ಎಂದು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವ ಪ್ಯಾರಾದ ಮುಂದುವರಿಕೆ.
ನಮ್ಮ ದವಡೆಗಳಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಬಲವನ್ನುಒದಗಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇರೆಕ್ಟಸ್ ನದ್ದಕ್ಕೆ ಕೂಡ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಆಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆಹಾರವನ್ನು ಜೀರ್ಣವಾಗಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಯಾವ ಉಪಾಯಗಳಿದ್ದುವು? ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಉತ್ತರಿಸಲು ಕ್ಯಾಥರೀನ್ ಮತ್ತು ಡೇನಿಯಲ್ ಮೂರು ಪ್ರಯೋಗಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಮಾಂಸ, ಸಿಹಿಗೆಣಸು, ಕ್ಯಾರಟ್, ಬೀಟ್ ರೂಟ್ ಗಳಂತಹ ಅರೆಯಲೇ ಬೇಕಾದ ಆಹಾರಗಳನ್ನು ಸಣ್ಣಗೆ ಹೋಳುಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಯೋ, ಸುಟ್ಟೋ, ಅರೆದೋ, ಜಜ್ಜಿಯೋ ತಿನ್ನಲು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.ಸುಡಲು ಬೆಂಕಿ ಹಾಗೂ ಕತ್ತರಿಸಲು ಮತ್ತು ಜಜ್ಜಲು ಇರೆಕ್ಟಸ್ ನ ಕಾಲದಿಂದ ದೊರೆತ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನೇ ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ.ಇವನ್ನು ತಿನ್ನವುದಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟು, ತಿನ್ನುವವರ ದವಡೆಗೆ ಬಲಪತ್ತೆ ಸಾಧನಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿ ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಬಲ ಪ್ರಯೋಗಿಸಲಾಯಿತು, ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಬಾರಿ ಅಗಿಯಲಾಯಿತು ಎಂದು ವಿವರವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅನಂತರ ಅಗಿದ ಆಹಾರವನ್ನು ಉಗುಳಲು ಹೇಳಿ, ಅದೆಷ್ಟು ಶಿಥಿಲವಾಗಿದೆ, ಅರಗಿದೆ ಎಂದು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇವುಗಳಿಂದ ದೊರೆತ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ನಲ್ಲಿ ಗಣಿಸಿ ಅರೆದರೆ ಚೆನ್ನವೋ, ಸುಟ್ಟರೆ ಚೆನ್ನವೋ, ಜಜ್ಜಿದರೆ ಚೆನ್ನವೋ ಎಂದು ಲೆಕ್ಕಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಈ ಪ್ಯಾರಾವನ್ನು ಕೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಓದಿದರೆ ಏನಾದರೂ ಬದಲಾವಣೆ ಕಂಡಿತೇ? ಈ ಪ್ಯಾರಾ ಅನವಶ್ಯಕವೇ? ಇದಿಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ಕಂಡ ಅರ್ಥಕ್ಕೂ, ಇದನ್ನು ಕೂಡಿಸಿದಾಗ ಹೊಳೆದ ಅರ್ಥಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆಯೇ? ಕಮೆಂಟಿಸಿ.